Nowe forum!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Wyszedłem z pieczary mając w brzuchu pustkę. Rozprostowałem ręce, które od ciągłego siedzenia w jaskini były nierozgrzane. Wyruszyłem, mając nadzieję, że znajdę kogoś smakowitego i pełnego soczystego reiatsu. Przeszedłem kawał drogi i nagle, spostrzegłem na drodze ślady hollowa. Nie był on wielki, lecz lepsze to niż gnić bez jedzenia. Ruszył truchtem w kierunku śladów, podążając za nimi aż nie zobaczyłem swojego pierwszego śniadania.

Uaww! - poczuł ból w plecach. - Niemożliwe! - chwycił przeciwnika za ramiona i wyrzucił w powietrze na lewa stronę. Następnie naskoczył na niego przydeptując i siekając pazurami, jego klatkę piersiową oraz brzuch.

Przejął kontrolę nad moim umysłem... osobnik dość trudny. - Jeśli był na tyle blisko by zranić mój korpus, to chwyciłem go za głowę, korzystając z mojej prędkości. Wolną ręką uderzałem go w szyję, by uniemożliwić mu złapanie oddechu i uszkodzić układ oddechowy.

Gdy na mnie naskoczył (i trochę poskakał) chwyciłem go za nogę i przewróciłem. Przyłożyłem moją dłoń do jego klatki piersiowej i wtedy wyszedł z niej oszczep. Następnie by upewnić się, że nie żyje ścisnąłem jego tchawicę

(pisac ile mam reiatsu? 50000?)

Nareszcie mogłem choć trochę zaspokoić swój głód. Zjadłem moje śniadanie w całości. Otarłem twarz i ruszyłem dalej kierując się głosem mojego żołądka. Gdy nagle poczułem przytłaczające reiatsu. Rozewrzałem się i spostrzegłem człowieka. - To tutaj? Jak się tu dostał? Czy to jego reiatsu? - musiałem rozprawić się z tak marną istotą jaką jest człowiek.
W miarę zbliżania się do postaci, reiatsu coraz bardziej mnie ściskało. Poznawałem też szczegóły człowieka: była kobietą, miała miecz i, co spostrzegłem na końcu, miała maskę. - O nie, słyszałem o nich. Złamali swoją maskę i stali się parokrotnie razy silniejsi. Żaden hollow, który z nimi walczył nie przeżył, czasami niszczyli nawet wioski*, i to w pojedynkę! - ale było już za późno. Jej reiatsu tak mnie przytłoczyło, że uniemożliwiało mi to ucieczkę.


*-masowe jaskinie, zamieszkałe przez holowów. Widziałem to w anime

I co może tak po prostu przyjmie mnie pod swoją opiekę? Ona potrzebuje takich jak ja, by stać się silniejszą. Ale przecież ona już nie jest hollowem. Może nie musi zjadać swych towarzyszy? - w głowie kłębiły się myśli. - Przystanie do niej to chyba jedyna możliwość. Bo co się stanie gdy odmówię?
Podjąłem już decyzję. Choć trudno mi było mówić z powodu naporu reiatsu, powiedziałem - Prowadź mnie.

Świat żywych... Pełno tam soczystych duszyczek. Polubiłem ją... heh, żartowałem. - wszedł do otworu w powietrzu. Obrócił się jeszcze by spojrzeć na swoja chwilową opiekunkę. Wtedy otwór zamknął się. Znalazłem się w pomieszczeniu bez ścian i sufitu. A za podłogę robiła wąska stróżka reiatsu, koloru zielonego*. Nie miałem innego wyjścia więc ruszyłem przed siebie. Zacząłem biec, a że miałem trochę wprawy, w gonieniu zwierzyny dość szybko znalazłem wyjście...

* to moje rei, nie?