Nowe forum!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Neko wszedł do karawany i wcisnął się pod okno, żeby mieć na co patrzeć po drodze. W końcu czymś zająć sie musiał, a nie miał ochoty na rozmowy, natomiast gapienie się na innych kapitanów nie było zbyt ciekawe. Znalazł też sobie chwilowe zajęcie-schowanie zanpaktou w ubraniach. Biorąc pod uwagę to jak nieumiejętnie założył  je na siebie, nie było to trudne i na szczęście jego bronie nie były zbyt długie. Katana wylądowała na lewym boku, wakizashi na prawym przedramieniu i ramieniu. Wystarczyło żeby nie ruszał ubraniem w prawo i były świetnie zakryte. Przejechał wzrokiem po zebranych, nie zbyt zadowolony. Oni sami w sobie go nie smucili, tylko ogół. Fakt bycia jedynym "dzieciakiem" z ważniejszych osób w Sereteir. Odrzucił od siebie tę myśl i w jego umyśle znów zapanowała obojętność do całego świata. To samo uczucie widniało na jego twarzy, gdy ciemno błekitne oczy śledziły to co było za oknem.

[sorry że krótkie i za błędy ale komp się ryje.]

(Neko , nie ma sprawy , jest dobrze)

Podczas drogi , Jizoku co chwilę otwierał oczy . Najwyraźniej nie mógł zasnąć w tej ciasnej karawanie . W połowie drogi do owego miejsca , było słychać hałas oraz "szczęk" oręża . Kammitora spojrzał przez okno . Jego obawy , o których wspominał wcześniej potwierdziły się .
- Bandyci ... Jest ich sporo . Nie możemy wysiąść , by nie zdradzić naszej tożsamości . Jeśli ktoś tu wejdzie , udawajcie przestraszonych . Gdy zamknie drzwi , obezwładnimy go , po cichu i nie wzbudzając podejrzeń . Myślałem o skręceniu jego karku , jednak jeśli wyjdzie to na jaw , jesteśmy "ugotowani" - rzekł - Neko , rzucisz dobre bakudou . Sawada , jako , że siedzimy przy drzwiach i gdy będzie już związany , postaramy się go tak obezwładnić , by nie wydał , żadnego dźwięku . W razie , gdyby weszło ich więcej , trzeba będzie ich związać razem , dyskretnie . Dlatego też przygotuj zaklęcie oplatające wroga . Sawada , weźmiesz tych , którzy są bliżej Ciebie , ja tych którzy są bliżej mnie . Pamiętajcie : gdy bandyta lub kilku bandytów zamknie już drzwi , wchodzimy do akcji ... Przygotujcie się . - dodał .

(nie ustaliliście gdzie siedzicie , więc ja to zrobię : Przy drzwiach siedzę ja i Sawada , naprzeciw siebie , Neko obok mnie a posen naprzeci Neko , obok Sawady . Opiszcie takowe przygotowania . Ewidentnie rozterki , uczucia , emocje , refleksje itd .)

Jest to dla mnie coś nowego, zazwyczaj moje akcje kończyły się na wyciągnięciu miecza i wbiciu go w przeciwnika, a tu trzeba myślec. Byłem strategiem, zawsze podczas przerw na wykładach grałem z kimś w szachy. Pomysł sotaichio wydał mi się dośc dobry. Byłem podekscytowany, nie byłem aktorem co mnie trochę przerażało. No ale czego mam się bać. Plan miałem już w głowie, przygotowane zaklęcie, oraz to jak zrobic żebym wyglądał na przerażonego. Chciałem wtedy zakryć twarz i zwinąć się w małą kulkę. Teraz tylko czekałem na dalszy przebieg wydarzeń. Przypominałem sobie w myślach inkantacje "Bakudou no ichi - sai!". Postawiłem na prostotę gdyż była zazwyczaj proste rozwiazanie wydaje się byc najskuteczniejsze.

Kiedy ucichły odgłosy walki i ktoś tam stwierdził że można kontynuować podróż rozluźnił się i przestał skupiać, znów zaczął bujać w obłokach. Nie pomarzył jednak za długo, bo huk i wstrząs które ogarnęły karawanę przywróciły go na ziemie. Na szczęście dla niego pojazd wywalił się na taką stronę żeby gdy wszyscy pozlatywali z siedzeń i w stosiku legli jeden na drugim on był na samej górze. Po usłyszeniu "prośby" podniósł się, uderzeniem otworzył drzwi które teraz były dachem po czym chwycił się krawędzi i wyskoczył za zewnątrz, rozmyślając nad pojęciem "dyskrecja". Nie używać żadnych technik shinigami, nie uwalniać dużych pokładów reiatsu i nie wymiatać. Zastanowił się nad użyciem Zanpaktou ale uznał że lepiej zostawić je ukryte. W końcu jako "ambasador" nie powinien mieć broni-fakt że w ogóle nie powinien nim być i że nie powinien umieć walczyć już pominął-i napastnicy mogli być członkami jakiejś tam organizacji co to się znała na shinigami, i mogli by rozpoznać ZP. Po za tym po co używać swojego największego atutu na byle bandytów? Podniósł jakąś katanę z ziemi i doskoczył do najbliższego bandyty, który siłował się mieczami z jakimś shinigami. Wbił po miecz w brzuch i nie patrząc jak ten się wykrwawia trzymał się swojej taktyki-przemykał to tu to tam i wykorzystywał nagłe sytuację żeby zabić kogoś od tyłu. Jednocześnie uważał żeby ktoś jemu tego nie zrobił.

I tak dzielnie "walczyliście" z przeciwnikami . Nie byli oni dla Was żadnym wyzwaniem . Dzięki Waszej pomocy , wróg został pokonany . Gdy wracaliście do Jizoku , widzieliście trzech nieżyjących bandytów u jego stóp .
- Dobrze się spisaliście . - powiedział Kammitora .
Jednak po chwili odwrócił od Was wzrok mówiąc :
- Kyouraku-taicho , wnioskuję , że dalej idziemy pieszo ?
- Raczej nie mamy innego wyboru . Ale może to i lepiej ? znam skrót , dzięki któremu dojdziemy tam w pół godziny . Trzeba iść tędy . - wskazał drogę wgłąb lasu .
Ścieżka była już zarośnięta , najwyraźniej nikt od dawna tędy nie chodził .
- W takim razie chodźmy . - Jizoku schował swoje ZP za ubraniem i pokierował się w stronę zarośniętej ścieżki .
To samo zrobiliście i Wy . Byli kapitanowie również podążyła z nami , ochraniając nas od niebezpieczeństwa .

(opiszcie jak przeminęła Wam droga do krypty)

Droga była długa, tym bardziej że szliśmy lasem, było ciemno. Nie wiem czemu ale zawsze odczuwałem jakiś strach przed lasem, jakąś dziwno niechęć. Zawsze po zmierzchu miałem tam mieszane uczucia. Rozglądałem się cały czas w koło, słuchając dźwięków dochodzących z zewsząd.
- Jeśli mogę chciał bym coś zaproponować... - urwałem na chwilę - ... A więc mam propozycje, w tym miejscu jesteśmy łatwą ofiarą, w nocy w lesie, nawet umiejętności bojowe mogą nas nie uratować, a więc mam propozycje. Wyznaczmy jedną najlepiej wyszkoloną osobę, żeby udała sie na zwiad. Niech idzie jakieś 50-100 metrów od nas kontrolując teren. - Uśmiechnąłem się po czym położyłem rękę na głowie i powiedziałem drapiąc się po głowie z wielkim uśmiechem na ustach - No ale to tylko propozycja.
Miałem nadzieję że przynajmniej go rozpatrzą, w końcu większość nawet mnie nie znała, mój wygląd i umiejętności jakie pokazałem w walce z bandytami wskazywał maksymalnie na zwykłego shinigami, lub niezbyt doświadczonego oficera. Bałem się że mogą nie potraktować mnie poważnie ale cóż kto nie ryzykuje ten niema.

-Za ciasno tu.-Warknął robiąc unik i jednocześnie wyciągając katanę. Zaczął wymieniać ciosy z napastnikiem. Był nieco zezłoszczony bo nie dość że ciągle musiał walczyć to jeszcze w korytarzu. Nienawidził walczyć w ciasnym terenie. Odepchnął od siebie Koroyoru i doskoczył do Jizoku, nie tracąc przeciwników z oczu.
-Mamy dalej się maskować?